De eerste kennismaking van ‘Dag Zus Dag Broer’ met de gemeenschap van Taizé dateert reeds van eind jaren 60. Toen frère Roger, midden vorige eeuw, antwoord gaf aan Gods roep om samen te leven met broeders van verschillende kerken, vermoedde hij niet dat Taizé zo’n aantrekkingskracht zou hebben op jongeren.
Wij zagen er een kerk vol met honderden jonge mensen die samen met de broeders drie maal daags hun gebed en zang deelden.
Uit die tijd stamt het gebruik van bidbankjes.
Sinds die eerste kennismaking hebben veel broers en zussen regelmatig een week in Taizé doorgebracht, als volwassene of met de kinderen bij de gezinnen in Olinda, een plaats in het nabijgelegen Ameugny.
Het zijn telkens weken van gezamenlijk en persoonlijk gebed, bijbelbezinning, uitwisseling, samen leven, ontmoeting, kennismaking met christenen uit de hele wereld. Het verbaast ons telkens hoeveel we als christenen gemeen hebben over de grenzen heen, zowel wat betreft de bron van waaruit we leven, ons geloof en onze hoop, maar ook onze vragen en onze zorgen.
Zo hebben we gedurende vele jaren mensen leren kennen met wie we ons tot op vandaag verbonden weten.
Het contact met de broedergemeenschap blijft velen inspireren.
Ook de liederen van Taizé, luisteren al die jaren onze vieringen op, dankzij de intense zangrepetities in de grote kerk op die mooie heuvel ginds in Bourgondië. .